Τετάρτη 12 Φεβρουαρίου 2014



Η διάθεση της ημέρας..

 Πάντα σκέφτομαι την ψευδαίσθηση του χρόνου.. πόσο αργά κυλάει όταν κάτι μας φθείρει και μας στεναχωρεί.. πόσο γρήγορα ξεφεύγει από τα χέρια μας όταν περνάμε ευχάριστα.
Λάθος. Ο χρόνος, οι στιγμές διαρκούν πάντα το ίδιο. Το ποτάμι του χρόνου έχει σταθερή ροή, ούτε επιβραδύνει ούτε επιταχύνει. Κινείται αυστηρά και μόνο προς μια κατεύθυνση: από το παρόν στο μέλλον. Η ψυχική μας διάθεση είναι αυτή που ορίζει την διάρκεια όχι του χρόνου αλλά του εκάστοτε συναισθήματος. Όμως οι άνθρωπου είμαστε ασύδοτοι στις χαρές. Όσο και να διαρκούν μας φαίνεται λίγο.. από την άλλη, το αγκάθι της στεναχώριας μας φαίνεται ανυπόφορο και δυσβάστακτο.  
Ο χρόνος είναι πανδαμάτωρ, ο χρόνος είναι γιατρός.. το μόνο δεδομένο είναι ότι ο χρόνος είναι απλά μια μονάδα μέτρησης που τέθηκε από τους ανθρώπους. Εμείς οι ίδιοι παλεύουμε με τους δαίμονες μας και γιατρεύουμε τις πληγές μας. Για όσο μπορούμε και αντέχουμε.. απλά όσο απομακρυνόμαστε από την δυσάρεστη εμπειρία ηρεμούμε και προχωράμε. Μα εξάλλου αυτός είναι και ο σκοπός μας, να προχωράμε.
Είναι απορίας άξιο πως όλοι μας αναπολούμε το παρελθόν και αγχωνόμαστε για το μέλλον, ενώ ουσιαστικά το μόνο που μπορούμε να καθορίσουμε και να ζήσουμε είναι το παρόν. Η εντύπωση ότι έχουμε χρόνο για να δράσουμε, για να διορθώσουμε, για να ζήσουμε είναι αυτή μας ωθεί πολλές φορές να βαλτώνουμε στο σήμερα. Διότι, όσο μακάβριο κι αν φαίνεται, δεν υπάρχει καμία εγγύηση ότι το αύριο θα έρθει. Οι Μασάι έλεγαν ότι «σήμερα είναι η πρώτη μέρα της αρχής του τέλους σου» , ο γερμανός διανοητής Τόλε Έκχαρτ (γενν.1948) υποστήριζε ότι  για να έχουμε γαλήνη, πρέπει να ζούμε στο παρόν και για να το κατορθώσουμε, πρέπει να χαλιναγωγήσουμε την τάση προς καταστροφή που επιδεικνύει το μυαλό μας, που συνέχεια ταξιδεύει μπρος - πίσω στο χρόνο.  
Η αναβολή του σήμερα είναι η αναστολή της πορείας της ζωής μας. Ας μην αναβάλουμε την απόλαυση του παρόντος. Ας μην στερήσουμε το σ΄ αγαπώ, το ευχαριστώ και την αγκαλιά σε εκείνους που την χρωστάμε. Ακόμη ακόμη, να μην καθυστερήσουμε την συγχώρεση σε αυτούς που μας πίκραναν. Οι ευκαιρίες είναι μοναδικές και μόνο στο παρόν μπορύμε να τις αξιοποιήσουμε. Κλάδεψε ένα δέντρο στο σχήμα που το θέλεις κι όταν γεράσεις θα έχεις ένα ίσκιο να κάθεσαι. Σήμερα όχι αύριο.




1 σχόλιο:

  1. Η εντύπωση ότι έχουμε χρόνο για δράση-βελτίωση-αγώνα είναι απάτη όντως,προερχόμενη εκ του πονηρού ,σκοπόν δε έχει την επίτευξη της ακηδίας,της ραθυμίας κ της του νοός αιχμαλωσίας.Είτε λοιπόν ,όπως πολύ εύστοχα παρατηρείς,σε κοινωνικό-ανθρωπομορφικό επίπεδο είτε σε πνευματικό η εγρήγορση είναι απαραίτητη,διότι άλλως επέρχεται ο θάνατος σε όλες του τις μορφές.

    ΑπάντησηΔιαγραφή